MENSEN MAKEN HET TREFPUNT
Deze week aandacht voor Susan Hooijman, vrijwilliger bij Trefpunt Diensten
ENERGIE
‘Ik vind het heel leuk en afwisselend wat er op een ochtend op kantoor gebeurt,’ vertelt Susan, die haar werk aan een bureau doet in dezelfde ruimte waar Wanda en Claudia werken. ‘Al die aanloop, al die verschillende mensen. Bijna iedereen is heel aardig, vrijwilligers en cliënten. Er wordt veel gelachen. Als ik hier geweest ben heb ik altijd energie! Energie en iets te vertellen. Dat is waarom je wilt werken, toch?’
Susan kwam in 2008, na drie jaar Engeland, terug naar Nederland. Met man en drie opgroeiende kinderen ging zij in Castricum wonen, zonder familie of vrienden in de buurt. Toen zocht ze contact met Claudia, een collega van vroeger. Die bleek inmiddels bij het Trefpunt te werken. Susan wilde wel een vrijwillig handje helpen op kantoor. Zo gezegd, zo gedaan – nu al meer dan tien jaar.
KLUSSEN REGELEN
‘Mensen die lid zijn van Trefpunt Diensten (voor 34 euro per jaar) kunnen hulp vragen bij allerhande klussen in en om het huis. De hulpvragen worden in de computer verzameld. Ik maak de koppeling met mensen die de klussen kunnen uitvoeren, een lange lijst met mannen en vrouwen die willen helpen. Meestal gaat het om kleine technische klusjes: een schilderijtje ophangen, een lamp verwisselen, een computerprobleem, een koelkast die het niet goed doet. Of tuinonderhoud, dat komt ook veel voor. Vaak zijn de hulpvragers (alleenstaande) ouderen die zich veiliger voelen als een klusser via het Trefpunt komt. Daarom hebben we ook een aantal professionele bedrijven waarmee we samenwerken, zoals een loodgieter en een huisschilder.’
In de loop van de jaren heeft Susan veel van de vrijwillige klussers leren kennen. Het zijn meest mannen die de klusjes doen. ‘Vaak leuke mannen! Een beetje zoals je vader vroeger was,’ vertelt ze lachend. ‘Zo zijn ze gewoon. Echt aardig. We hebben nu ook een paar dames in het vrijwilligersbestand, die graag in de tuin willen werken. Heel leuk!’
SCHUIFPUI
Als ik naar een bijzondere anekdote vraag, hoeft Susan niet lang na te denken. ‘Het was midden in de zomer. Een oudere vrouw die alleen woonde, belde op en zei dat ze de schuifpui niet dicht kreeg. Of er iemand kon komen? Ik ben toen zelf een beetje paniekerig geworden, want stel je voor dat je ’s avonds alleen thuis bent en je kunt je huis niet afsluiten! Dus snel iemand gebeld en aangedrongen: ‘Kun je Alsjeblieft Nu Meteen gaan kijken?’ Diegene kwam later grinnikend vertellen dat het om de schuifdeur van een kast ging! Er was helemaal geen schuifpui …’
Dat ze vrijwilligerswerk doet is geen toeval: ‘Ik vind het juist goed om dingen te doen zonder betaald te krijgen. In het kleine dorpje waar ik opgegroeid ben waren veel verenigingen en was het heel gewoon dat iedereen zich inzette. Het hoort zo, vind ik. Je moet dingen voor elkaar doen, voor de ‘gemeenschap’, al klinkt dat misschien zwaar.’ Susan voelt zich als vrijwilliger bij het Trefpunt zeer gewaardeerd. ‘Ze zijn goed in belonen. Er is een kerstborrel en een vrijwilligersdag; je verjaardag wordt niet vergeten en ik krijg vaak een bedankje als ik wegga. Heel fijn en belangrijk!’
Interviewer: Leonie Zwetsloot